...In de ban van de disc!
Frisbee in vogelvlucht
Sorry, in Dutch, but don't miss the end of this page :-)
Frisbee is een hondensport in opkomst in Nederland. Het enthousiasme van de handlers en honden die de dog disc sport beoefenen zorgt er al snel voor dat ook het publiek in de ban van de disc komt. Wat leuk om naar te kijken, wat leuk om te doen, en bovenal: wat een lol hebben de honden!
Frisbee kun je zowel op recreatief niveau als in competitieverband spelen. Er zijn verschillende onderdelen, die inhoudelijk per wedstrijd iets van elkaar kunnen verschillen, afhankelijk van onder welke reglementen van welke overkoepelende organisatie er wordt gespeeld.
Freestyle
Het onderdeel freestyle bestaat uit twee rondes van 120 seconden, waarbij handler en hond een zo origineel mogelijke show opvoeren op zelfgekozen muziek. Freestyle is een spectaculaire mengeling van kunstjes en werp- en vangtechnieken. De hond kan bijvoorbeeld slalommen, omrollen, figuren lopen of over of van het lichaam van zijn handler springen om de frisbee te vangen.
Mini distance
Mini distance wordt gespeeld met één schijf op een terrein dat is onderverdeeld in een aantal vakken. De handler staat achter een startlijn en krijgt 60 seconden de tijd om de frisbee zo vaak en zo ver mogelijk weg te gooien, waarbij het de bedoeling is dat de hond de schijf zo vaak en ver mogelijk vangt. Hoe verder weg het vak is waarin de hond de frisbee vangt, des te meer punten krijgt het team. Vangen is één, maar het is ook erg handig dat de hond de frisbee snel terugbrengt, zodat de handler zo snel mogelijk weer een nieuwe worp kan doen! Als de hond de frisbee niet terugbrengt mag de handler het veld in lopen om de schijf zelf te halen, maar dat kost natuurlijk tijd omdat hij voor het gooien weer terug moet naar zijn plaats achter de startlijn.
Far away
Het onderdeel long distance, ook wel far away genoemd, wordt met één schijf en bij voorkeur buiten op een zo groot mogelijk veld gespeeld. De handler krijgt bij dit onderdeel totaal drie gooikansen. De bedoeling is dat hij de schijf zo ver mogelijk, binnen de zijlijnen van het veld, weg werpt. De verste worp die door de hond wordt gevangen telt. Dit onderdeel heeft geen maximale tijdsduur. Afhankelijk van onder meer de wind, de werpstijl en het gewicht van de frisbee kunnen er afstanden van tachtig meter worden overbrugd! De hond die de frisbee over de grootste afstand weet te vangen is de winnaar. Voor teams die op het Nederlands kampioenschap in aanmerking willen komen voor de kampioenstitel zijn de onderdelen freestyle en mini distance verplicht.
Wedstrijden beginnen altijd met een warming-up van de hond door middel van rollers, waarbij de handler de frisbee niet gooit maar over de grond laat rollen. Daarna pas begint het officiële gooi- en vangwerk van de schijf, waarbij het er heel ongecompliceerd aan toe gaat. Belonen, aanmoedigen, juichen, het mag bij frisbee allemaal.
Samenwerking, orginaliteit en bovenal veiligheid zijn sleutelwoorden in de dog disc sport. Frisbee mag misschien lijken op stunten, maar de wedstrijdreglementen melden nadrukkelijk dat de handler verantwoordelijk is voor de veiligheid van zijn hond en dat hij de hond niet aan risico's mag blootstellen. Gewaagde hoogtesprongen kunnen een jury derhalve niet bekoren. Bij sprongen die hoger zijn dan de lichaamslengte van de hond moet de handler zijn hond opvangen en afremmen. De hond mag bovendien maar een maximaal aantal keren een bodyjump (vault) uitvoeren, ofwel het lichaam van zijn handler als springplank gebruiken.
Kortom: als handler en hond goed getraind zijn is de dog disc sport niet zo gevaarlijk als hij voor sommigen misschien oogt. Regelmatige training is bij frisbee heel erg belangrijk. ,,Like any sport, it is the weekend folks that get hurt far more often than the ones that practice it regularly'', zoals een Amerikaanse dog disc speler het treffend verwoordt. Voor elke hondensport die je beoefent is nu eenmaal een dosis gezond verstand nodig.
Frisbee is niet alleen leuk om te doen, maar ook een prima manier om je hond in een goede conditie te houden en een uitgelezen mogelijkheid om als een team met je hond samen te werken. Het frisbeespel is bovendien een goede energieverbrander. Zo'n goede energieverbrander zelfs, dat een hond al snel over zijn grenzen kan gaan. De frisbee-onderdelen op een wedstrijd duren niet voor niets maar zo kort! Als handler is het soms moeilijk om het spel af te breken op een moment dat de hond het nog zo leuk vindt, maar een training van vijf tot tien minuten is zeker in het begin meer dan voldoende.
Veilig en verantwoord frisbee spelen vraagt om een goede basis.
Er worden in Nederland trainingen annex playdays gehouden, waar handler en hond kunnen laten zien wat ze met de schijf kunnen. Ze krijgen daarbij advies en begeleiding van trainers, zodat ze hun technieken verder kunnen uitbreiden. Wie zijn hond een frisbee wil leren vangen moet eerst zelf leren gooien! In het begin wordt er dan ook vooral veel 'droog' getraind, zonder hond.
De hond mag de eerste lessen nog niet springen.
Hij moet op zijn beurt eerst goed leren vangen. Dat bouw je langzaam op door de hond de frisbee eerst uit je hand te leren pakken. Het is belangrijk dat de hond zijn lichaam goed leert beheersen en gebruiken, want aan het echte vangwerk komt heel wat rekenwerk te pas. De hond moet namelijk niet alleen op de frisbee letten, maar ook nog eens in de gaten houden hoe en waar hij zijn poten neerzet.
Of je frisbee nu als sport of alleen als spel wil beoefenen, je moet altijd letten op het terrein waarop en het materiaal waarmee je speelt. Het terrein moet vrij zijn van obstakels, zodat de hond niet in een kuil kan stappen of in het prikkeldraad kan belanden. Gebruik altijd een schone, hele en veilige disc. De sportbeoefenaars gebruiken speciaal uit Amerika geïmporteerde fastback frisbees van buigzaam plastic, voorzien van speciale ringen en randen die voor een goede grip en lange 'vlucht' zorgen.
Niet speciaal voor de sport gemaakte frisbees kunnen te hard zijn, een ongeschikte vorm hebben en gemakkelijk scheuren. Door de snelheid waarmee de disc vliegt kan zo'n scheurtje, maar ook een oneffenheid die ontstaan is door een tandafdruk, bij het vangen het effect van een scheermes hebben en de bek van de hond beschadigen. Als je alleen maar een beetje leuk wilt spelen met je hond, kun je het beste voor een slappe nylon frisbee kiezen. Nylon frisbees gooien niet zo goed als een echte schijf en zijn ook niet geschikt voor de officiële dog disc sport, maar ze zijn wel veiliger om mee te werken.
Je kunt al met de eerste beginselen van frisbee beginnen als de hond twee tot drie maanden oud is door de hond de disc uit je hand te leren pakken. Wacht met springen tot de hond minimaal achttien maanden oud is. Niet alle honden zijn trouwens gelijk gek op de frisbee, maar als ze het spelletje eenmaal doorhebben is vaak het hek van de dam. Zie je de dog disc sport wel zitten? Kijk hieronder voor meer informatie en ga een keer kijken bij een training om handlers en honden in actie te zien. Voor je het weet ben je zelf in het ban van de disc!
Meer weten? ...Want to know more?
Verder surfen? ...Want to surf more?
Of bezoek de dogfrisbee linklijst van/or visit the dogfrisbee linklist from Boogolinks
Meepraten over de dog disc sport? ...Want to talk about the dog disc sport?
Zelf frisbee (leren) spelen in Nederland? Dit zijn de clubs:
...Want to learn how to play frisbee yourself in The Netherlands? Here are the clubs:
Dogfrisbee in België:
FrisbeeDogs - How to Raise, Train and Compete
© 1991 by Peter Bloeme, ISBN 0-9629346-2-3
DiscDogging für Einsteiger - Spasss mit Hund und fliegender Scheibe
© 2004 by Corinna Bachmann, ISBN 3-933228-87-5 (Kynos Verlag)
K-9 Ffreestylers DiscDogging - Das Spiel mit Hund und Scheibe
© 2004 by Angela Seidel, ISBN 3-936335-11-7 (Rinty.Press)
HundeFrisbee - Von der ersten Scheibe bis zum Freestyle
© 2005 by Sabine Bruns & Marcus Wolff, ISBN 3-86127-785-9 (Cadmos)
Deze boeken zijn eenvoudig te bestellen via/these books can be ordered through Amazon.com (Bloeme) of Amazon.de